Vogelvlucht

Van Halong Bay naar Ninh Binh en door naar Vinh, we hebben het er maar druk mee. Een wake up call van 05.15.u is meer regel dan uitzondering. De afgelopen dagen weer veel gezien. Door gereisd naar Dong Hoi waar we in een luxe resort verbleven aan het strand, hier bleven we 2 dagen. Daar ook weer een lokale markt bezocht wat aan mij niet zo besteed is. Markt vind ik eigenlijk altijd wel leuk maar niet dat deel waar de dieren verhandeld worden, levend en wel. Toch ontkom je er niet aan. Vietnamezen hebben werkelijk alles wat leeft op hun menu staan, kippen, varkens, kikkers, buffels maar ook katten en honden. Het liefst dan ook de puppy's want die zijn schijnbaar erg mals Ze gaan van hand tot hand en eindigen diezelfde avond in een pannetje. Ik loop er met een noodgang doorheen want krijg anders de grootste ruzie. Op de lokale markt zijn wij als blanke groep een echte bezienswaardigheid. Mannen met dikke buiken worden aangezien als familie van Bhudda. De vietnameze dames zijn erg gecharmeerd van mijn haar waar dan ook met regelmaat doorheen gegraaid word of aan getrokken word. Verder is het een allerliefst en onderdanig volkje.
Inmiddels zijn we doorgereisd naar Hué. Onderweg daar naar toe hebben we nog een gangenstelsel uit de oorlog bezocht waar mensen 6 jaar in geleefd hebben, bijna niet voor te stellen. Wij hebben er 10 minuten in rondgelopen en vonden dit al lang genoeg. 17 baby's zijn hier geboren in die tijd, onder de grond dus.
Toen we in Hué aankwamen was het noodweer, het water in de straten stond tot kniehoogte en het onweerde flink, bleek het staartje van een tyfoon te zijn.
Inmiddels zijn we met de hele groep gaan eten in een Indiaas restaurant op aanraden van Albert onze reisleider. Echt een toffe gast die dit al jaren doet. Het is deze fries op zijn lijf geschreven. Ik stop er maar weer eens mee. Johan ligt inmiddels al te slapen. He t is nu 22.50.u hier.