Van Saigon naar de Mekong-Delta.

Vanmorgen om 06.30.u de wake up call. Ontbijten en pleite, de bus vertrekt om 08.00.u. Iedereen is mooi op tijd. We rijden naar de stad Can-Tho, midden in de Mekong-Delta, toch weer een grote stad met 12.000.000. inwoners. We rijden met de bus naar een haventje waar we op de boot stappen om een rondvaart te gaan maken op de mekong-rivier. Onze 1e stop is alweer na een minuut of 10. We komen op een eilandje terecht waar een hoop bedrijvigheid is. We kunnen zien hoe daar rijstvellen gemaakt worden die ze hier gebruiken voor de loempia's. Ook zien we hoe rijst gepoft wordt en wanneer dat gepoft is dat ze er rijstcrackers van maken, alles gaat hier met de hand. Ze maken een soort toffee van caramel en kokos. Om het uiteindelijke snoepje gaat eerst een klein rijstvelletje, dan een papiertje en daarna wordt het nog verpakt in plastic. Ook dit alles gaat met de hand. Als ze hier efficiënter zouden werken zat meer als de helft van de bevolking zonder werk. Verder werd er ook nog Saké (rijstwijn) gemaakt en een of ander alcoholisch goedje waarin een dode slang zat die langzaamaan gefermenteerd werd. We mochten alles proeven maar de Saké en dat laatste goedje hebben we maar overgeslagen. Na een half uurtje zaten we weer op de boot en voeren richting ons lunch-adresje. Dat was nog wel een uurtje varen maar daar heb je geen erg in, zo druk is het op de rivier. We komen langs viskwekerijen, baggerschepen, kleine vissersbootjes er is van alles te zien. De boten groot of klein maakt niet uit, zijn allemaal van hout en de meeste hebben hun beste tijd gehad.Het ziet er niet uit, maar ze moeten het er mee doen.
Op het lunchplekje worden we al verwacht en krijgen we een workshop loempia's maken. Ik was er eerder mee klaar dan dat zij het uitgelegd hadden en heb Joyce maar even geholpen. Daarna namen de dames onze loempiaatjes weer mee om ze te bakken. Deze kregen we even later als voorgerecht. Diegene die geen vis lustten kregen een gerecht met vlees. Johan heeft dus de vis gekregen, olifantsoorvis was het. Nog nooit van gehoord maar het had hem wel gesmaakt evenals de garnaal die hij later nog kreeg. Al met al was alles wel lekker daar. Het was inmiddels weer tijd om te vertrekken daar en zijn we weer terug naar het haventje gevaren waar we nog even over de locale markt zijn gelopen en zo door naar de bus die alweer klaar stond om ons naar het hotel te brengen. Daar aangekomen zijn we naar de kamer gegaan en hebben op de koffers gewacht. Toen die er waren zijn we het hotel weer uitgelopen. Op de hoek zat een goede koffietent had Albert verteld, dus op weg daar naar toe met een aantal mensen. Ik was de enige die koffie nam. De rest had een biertje of wat fris. Tegen kwart voor 6 weer terug naar het hotel om even te douchen voor het eten. Met de hele groep en Albert, Tan de busboy, de chauffeur en Dinn onze Vietnamese gids zijn we gaan eten een straat verder op. Voor het eten hebben we eerst Tan, Dinn en de chauffeur bedankt voor de goede zorgen voor de groep onderweg. Ze zijn voorzien van een ruime fooi. Ook voor Albert hadden we allemaal een envelop met geld klaar gemaakt en dit namens de groep aangeboden aan hem. Alles werd dankbaar ontvangen maar hij heeft het ook perfect gedaan.
Morgen ons laatste dagje hier in Vietnam met nog weer een boottochtje naar de drijvende markt op de mekong-rivier en daarna dan weer terug met de bus naar het vliegveld van Saigon waar we 3 uur van te voren aanwezig moeten zijn. Het is vanaf Saigon ongeveer 4 uur vliegen naar Hong-kong. In Hong-kong hebben we de overstap naar Schiphol, waar we de 30e november rond 06.45.u landen zo ver als we nu weten.